بازی ویدیویی علمی-تخیلی که همه باید حداقل یک بار بازی کنند

تا زمانی که زنده هستم، هرگز اولین باری که Outer Wilds مرا وادار به گفتن “مزه مقدس” کرد را فراموش نمی کنم.

من برای اولین بار کلید پرتاب سفینه فضایی ام را گرفته بودم. هنوز گیج، هنوز کمی نامطمئن. اینجا چه اتفاقی دارد میافتد؟ این بازی ویدیویی درباره چیست؟ کلا چگونه کار می کند؟ من قراره کجا باشم رفتن?

با این حال، من دستورات را دنبال کردم. من به سفینه فضایی خود نزدیک شدم — یک کلبه چوبی چروکیده از یک چیز. چند دکمه را فشار دادم و به زودی شناور شدم و بدون زحمت در تاریکی فضا اوج گرفتم. هنوز گیج است. هنوز مطمئن نیستم اینجا چه خبره؟ من این را نمی فهمم همه.

سپس، در دوردست، یک سیاره. یک نقطه سبز رنگ روشن در فضای خالی ایجاد شد. بیش از هر چیز دیگری از سر گیجی با خود گفتم: «حدس می‌زنم به آنجا می‌روم».

در حال مبارزه با کنترل های کشتی، به سمت سیاره سبز حرکت کردم و در نهایت با حداکثر سرعت به فضای سبز متراکم آن پرتاب شدم. زمزمه کردم: “من نمی توانم گند ببینم”، اما بعد از مه بیرون آمدم.

چشم هایم را باور نمی کردم.

من فقط یک ثانیه قبل از اینکه با سر به اقیانوس بپرم داشتم، اما آن را دیدم. این یک سیاره آبی بود، به اندازه اسباب بازی. اما این من را مبهوت نکرد — این گردباد بود. حداقل شش نفر از آنها در یک طوفان ماورایی روی امواج با یکدیگر رقابت می کنند. همانطور که به سطح شناور برگشتم، آب از پنجره ها پایین می رفت، چشمانم تبدیل به نعلبکی شد.

باد در حالی که گردبادهای رقیب به سطح زمین می تاختند، چنان قدرتمند به راه افتادند. کل جزایر به جو — به معنای واقعی کلمه در فضا — قبل از اینکه دوباره به سیاره سقوط کنند. من هرگز چنین چیزی را در یک بازی ویدیویی ندیده بودم. من هرگز چنین چیزی ندیده بودم، نقطه. اما این Outer Wilds بود. در Outer Wilds، خیال پردازی تاول زده عادی می شود.

“مقدس لعنتی“

Outer Wilds یک بازی ویدیویی در مورد کاوش در فضا است، اما در عین حال یک راز است که باید کشف کرد. به دنبال Nomai، یک نژاد بیگانه که هزاران سال پیش نابود شد، Outer Wilds یک بازی است که شما را در نقش کارآگاه فضایی، بررسی ویرانه های یک تمدن منقرض شده در تلاش برای یافتن دقیقاً جهنم می کند. اتفاق افتاد? چرخش: Outer Wilds بر روی یک حلقه زمانی شبیه به روز Groundhog متمرکز شده است. شما دقیقاً 22 دقیقه فرصت دارید تا قبل از انفجار خورشید تحقیق کنید و کل منظومه شمسی خود را با خود ببرید. تنها چیزی که باقی می ماند: دانشی که در آن چند دقیقه گرانبها به دست آورده اید.

Outer Wilds رمز و رازی است که خود را به شیوه‌ای سنتی بازی‌های ویدیویی آشکار می‌کند – از طریق گزارش‌های صوتی، یادداشت‌های نوشته شده و غیره – اما اجرای آن چنان الهام‌بخش است که به سختی متوجه استعاره‌ها می‌شوید. Outer Wilds از طریق مکان‌های مبتکرانه و پازل‌های ظریف خود، برخلاف هر بازی ویدیویی که تا به حال بازی کرده‌ام، به طور مداوم سطحی از هیبت را القا می‌کند.

Outer Wilds شما را مجبور می‌کند به تعداد انگشت شماری از سیاره‌های مختلف که هر کدام عجیب‌تر از سیاره قبلی هستند، سفر کنید. هر کدام مملو از فناوری پیشرفته عجیب و غریبی است که Nomai پشت سر گذاشته است. سرنخی پیدا شده در یک سیاره ممکن است شما را به مکان جدیدی در سیاره ای که قبلاً بازدید کرده اید هدایت کند. آهسته آهسته بیشتر خود را در این محیط های خیره کننده و به درک عمیق تری از معمایی که می خواهید حل کنید، کش می دهید. نه تیراندازی وجود دارد، نه سکوی پیچیده. در Outer Wilds واحد پول است دانش، بازیکنان از دانش استفاده می کنند تا مرحله بعدی خود را کشف کنند و در نتیجه این معمای عجیب را در سطح متا حل کنند. نتیجه: یک شادی ثابت و افشاگرانه، مجموعه ای از لحظات “مقدس” که Outer Wilds را فراموش نشدنی می کند.

Outer Wilds دائماً هیبت را برمی انگیزد. جاینتز دیپ، سیاره فوق الذکر با طوفان های رقیبش وجود دارد، اما بریتل هالو نیز وجود دارد، دنیایی که جلوی چشمان شما فرو می ریزد. با فرود به اعماق زیر سطح، شاهد بلعیده شدن تمام بخش های سیاره توسط سیاهچاله ای هستید که در مرکز آن ارتعاش می کند. یک قدم اشتباه و شما خود می توانید از آن عبور کنید.

و چه اتفاقی می‌افتد وقتی از یک سیاه‌چاله در Outer Wilds سقوط می‌کنید؟ خوب، بی ادبی خواهد بود که غافلگیری را خراب کنیم. اما همانطور که انتظار دارید ذهن شما را خم می کند.

Outer Wilds با لحظات مقدسش مشخص می شود. یک ماه کوانتومی که وقتی از نگاه کردن به آن ناپدید می شود. فناوری ای که به شما امکان می دهد فوراً بین دو نقطه دوردست پیچید. سیاره های دوقلو که توسط ستونی از شن به هم متصل شده اند که بی انتها به جلو و عقب جریان دارد و به طرز چشمگیری هر دو سیاره را مانند یک ساعت شنی پیچیده تغییر می دهد.

اما برخلاف فیلم علمی تخیلی جالب و بالینی، مثلاً بین ستاره‌ای یا رسیدن، Outer Wilds یک اختراع خانگی و تقریباً آکوستیک است: یک کره برفی در مقیاس کوچک از یک جهان، که دقیقاً تصور و اجرا شده است. گویی از اتم های در حال فروپاشی ریش بون ایور به صورت عمده فروشی گسترش یافته است. این بخشی از جذابیت آن است. عجیب‌ترین لحظات آن باعث ایجاد هیبت می‌شود، زیرا در دنیایی که برای ما آشناست، و تقریباً غیربهنگام استوار شده‌اند.

شما با یک کشتی ساخته شده از چوب به فضا می روید و لباس فضایی به نظر می رسد که در قرن نوزدهم ساخته شده است. سیاره خانه شما رویای یک هیپستر است، مانند یک چشم انداز کوچک شده از طبیعت وحشی کانادا یا یک موزیک ویدیوی خرس گریزلی. بازیگران منحصر به فرد شخصیت های Outer Wilds روی بانجو در سیارات بیگانه تاب می خورند و در حالی که جهان در اطراف آنها فرو می ریزد، در آتش کمپ بانجو بازی می کنند.

همه اینها به این احساس طاقت فرسا منجر می شود: شما در دنیایی گرفتار شده اید که در آن ایده های سنتی شما منطقی نیستند. جایی که ایده های غول پیکر علمی-تخیلی سفر فضایی فراتر از مغز ابتدایی شما احساس می شود. تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که با هیبت – در حالی که خورشید در یک برق آبی درخشان منفجر می شود خیره شوید و حلقه زمان شما کامل می شود. قبل از اینکه یک بار دیگر با نفس نفس از خواب بیدار شوید، آماده باشید تا جهان عجیب و غریب Outer Wilds را دوباره با چشمانی تازه کشف کنید.