نقد و بررسی «سال ارشد»: بهترین فیلم بد نتفلیکس

نتفلیکس به درستی برای تولید فیلم‌های باکیفیت بسیار سخت‌گیرانه عمل می‌کند، بنابراین احتمالاً نباید بیشتر شبیه سال ارشد را تشویق کنیم. و با این حال، کمدی دبیرستانی با الهام از Clueless با بازی شورشی ویلسون با ترکیبی از مواد آشنای فیلم نوجوانان و بداهه بداهه ویلسون، که عمدتاً شامل حذف‌های نیمه بی‌ادبانه نخبگان دبیرستانی آمریکایی است، شما را به نوعی جذب می‌کند.

پیش فرض: استفانی کانوی یک تشویق کننده دبیرستانی است که خواهان زندگی عالی است. هدف اصلی او: تبدیل شدن به ملکه جشن، ازدواج با داغ ترین پسر مدرسه و زندگی در یک عمارت. با این حال، هنگامی که رقیب یک روال تشویق را خراب می کند، او در نهایت به کما می رود 20 سال. وقتی از خواب بیدار می شود، در سن 37 سالگی اما با ذهن یک دبیرستانی، تنها کاری را انجام می دهد که منطقی است: ثبت نام مجدد در مدرسه و کمپین هایی برای تحقق رویای خود برای تبدیل شدن به ملکه رقص.

اساساً هیچ کس با هیچ نگرانی نسبت به کسی که از ترومای سر بیدار می شود و با نوجوانان نیمی از سن خود به دبیرستان باز می گردد واکنش نشان نمی دهد. درک روشنی از دانش ما در مورد دختران بدجنس و Never Been Kissed وجود دارد تا دنیای فانتزی گیج‌آمیز آن قابل تشخیص باشد.

وقتی استفانی و ارزش‌های دهه 90 او با نوجوانان پیشروتر امروزی ترکیب می‌شوند، مطالب آشنا به مکان‌های کمی منحصربفردتر می‌رود. او فرهنگ اینفلوئنسر و واحد پول فالوورها را کشف می‌کند و تلاش می‌کند پخش‌های زنده‌اش را تبدیل به یک «ویروس» کند.

هیچ چیز واضحی برای آموختن از این وجود ندارد و نه، جوک ها هوشمندانه نیستند، اما احساس مثبت کلی سال ارشد – پیام نهایی آن این است که خودتان باشید – خلوص عجیب و غریب شگفت انگیزی به آن می دهد. سال ارشد با همه ایراداتش، گریز ساده لوحانه و بی ضرر است. که این روزها بیشتر به چشم می خورد.

سایر بازیگران برجسته عبارتند از: مری هالند در نقش مدیر مدرسه فراگیر، آنگوری رایس (از شهرت مرد عنکبوتی و مادی از شهرت ایست تاون) در نقش استفانی جوان و زوئه چائو در نقش تیفانی، رقیب قدیمی دبیرستان استفانی و اکنون مادر باحال ترین تأثیرگذار در مدرسه

ویلسون که قرار است نقش استفانی را به عنوان یک استرالیایی بازی کند، کار خود را از فیلم‌های Pitch Perfect انجام می‌دهد و به ظاهر توهین‌های بداهه‌ای برای از بین بردن شخصیت‌های دیوانه اطرافش انجام می‌دهد. حتی قبل از یک برنامه تشویقی با صدای بلند، که پس از اغما با هیچ ترسی همراه است، یک سخنرانی هیجان انگیز مانند Pitch Perfect وجود دارد. شاید بر خلاف احتمالات، حرف ویلسون کهنه نمی‌شود — برخوردی که استرالیایی‌ها دانش‌آموزان دبیرستانی آمریکایی را به وحشت می‌اندازند، یک درگیری رضایت‌بخش است.

آیا کاملا غیر اصلی است؟ آره. آیا با تلاشش برای بازتولید دنیای بی‌گناه و شاد Clueless شما را خسته می‌کند تا زمانی که با سطحی بودن آن خوب نباشید؟ همچنین، بله.

این فیلم به عنوان یک فیلم مناسب امتیاز بالایی نخواهد داشت، اما Senior Year یک فیلم متوسط ​​​​بالاتر از نتفلیکس است که دقیقاً به آنچه وعده داده است می رسد. این احمقانه، شاد است، با صدای بلند دهه 90 همراه است و پایان خوشی را ارائه می دهد.